USS San Francisco (CA-38) was een Amerikaanse zware kruiser waarvan de kiel werd gelegd in 1931, te water werd gelaten in maart 1933 en in dienst werd genomen bij de Amerikaanse marine in februari 1934. De lengte van het schip was 179 m, de breedte 18,8 m en de standaard waterverplaatsing - op het moment van tewaterlating - 10.100 ton. De topsnelheid van de USS San Francisco was 32,7 knopen. De hoofdbewapening op het moment van de lancering was 9 203 mm kanonnen in drie torentjes van elk drie kanonnen, en de secundaire bewapening was voornamelijk 8 127 mm kanonnen.
USS San Francisco was de vijfde van de zeven bestelde schepen en de laatste van de New Orleans-klasse (oorspronkelijk: Astoria-klasse) die te water werd gelaten. Dit type schepen werd nog gebouwd volgens de tonnagebeperking die werd opgelegd door het Verdrag van Washington, maar betekende een beslissende stap voorwaarts in vergelijking met de vorige klassen van Amerikaanse kruisers. Allereerst werden het pantser en de algehele sterkte van de structuur aanzienlijk verbeterd, wat zijn grote voordelen bewees tijdens de gevechten in de Stille Oceaan. Bovendien werd voor het eerst in de Amerikaanse marine 203 mm hoofdartillerie gebruikt in echte torentjes. Ook werd er gezorgd voor de maximaal mogelijke snelheid. Ongetwijfeld waren schepen van deze klasse zeer succesvolle eenheden, die zonder problemen konden wedijveren met hun Japanse tegenhangers. USS San Francisco (CA-38) was in konvooidienst in de Atlantische Oceaan bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, wat het tot begin 1940 duurde. Later werd hij doorgestuurd naar de Stille Oceaan - naar de basis in Pearl Harbor. Daar werd hij gevonden door de Japanse luchtaanval op 7 december 1941, maar deze liep geen schade op en kon optreden. Begin 1942 werd het doorgestuurd naar de Stille Zuidzee en vanaf augustus van dat jaar opereerde het in de regio Guadalcanal. Daar nam hij onder meer deel aan de Slag bij Kaap Esperance en - vooral - aan de Eerste Zeeslag bij Guadalcanal eind 1942. Hij werd daar geraakt door 45 artilleriegranaten en ondanks zeer ernstige schade kon hij op eigen kracht terugtrekken van het slagveld. Als gevolg van schade deed het in december 1942 de haven van San Francisco aan voor reparatie. Ook onderging het een grondige modernisering. De kruiser keerde terug naar de lijn in februari 1943. Dit jaar ondersteunde hij vooral Amerikaanse operaties in de regio van Aleoeten. In januari 1944 nam hij deel aan operaties ter ondersteuning van de landing in het Kwajalein-gebied en in het midden van dat jaar ondersteunde hij operaties in Saipan. De USS San Francisco nam ook deel aan de Slag om de Filippijnse Zee in juni 1944. In februari van het volgende jaar ondersteunde hij de landingsoperaties van Iwo-Jima. In februari 1946 werd hij buiten dienst gesteld en in 1961 gesloopt.
The models are digitally printed - some adhesives can dissolve the ink!
Paint in digital printing can be dissolved by certain types of adhesives like butaprene and similar on the same solvents. Before bonding, it is advisable to try the adhesive used on a barely visible part of the model.