Minsk was een Sovjet licht vliegdekschip met klassieke voortstuwing. De kiel werd onder deze eenheid gelegd in 1972, de tewaterlating vond plaats in september 1975 en de ingebruikname vond plaats in 1978. De totale lengte van het schip was 273 meter, de totale breedte was 32,7 meter en haar volledige waterverplaatsing was ongeveer 38.000 ton. De maximale snelheid was tot 32 knopen. De bewapening aan boord omvatte: 4 dubbele SS-N-12 raketwerpers, twee SA-N-3 dubbele raketwerpers, twee 76,2 mm dubbele kanonnen en acht 30 mm AK-630 sets. Het vliegdekschip kon tot 28 vliegtuigen aan boord nemen, waaronder bijvoorbeeld Ka-25 of Ka-27 helikopters of Jak-38 vliegtuigen.
Minsk was het op een na grootste vliegdekschip van de Kijew-klasse (Kyiv, project 1143). Dit type eenheden is gebouwd op basis van de ervaring die is opgedaan met de exploitatie van vliegtuigcruisers van de Moskouse klasse. Net als zij hebben ze krachtige bewapening aan boord, overeenkomend met meer dan één vernietiger uit die tijd, maar ze hebben ook een veel uitgebreider luchtdek dat de operatie van Yak-38-vliegtuigen mogelijk maakt. De belangrijkste taak van de schepen van het type Kijew was het bestrijden van onderzeeërs (ZOP) - vooral de Amerikaanse SSBN-eenheden bewapend met Polaris-raketten. In vredestijd speelden ze vooral een propagandarol en moesten ze de zeemacht van de Sovjet-Unie vertegenwoordigen. Een van de schepen van deze klasse, d.w.z. Minsk, werd gebouwd aan de Zwarte Zee in Nikolaev. Kort na zijn indiensttreding werd Minsk toegewezen aan de Zwarte Zeevloot, maar in 1979 werd het overgedragen aan de Pacifische Vloot. In de jaren 1981-1982, na een reeks Yak-38-ongevallen, werd de architectuur van het lanceerplatform van het vliegdekschip gewijzigd. In de jaren 1982-1983 opereerde de eenheid in het bekken van de Indische Oceaan en in 1986 vertegenwoordigde ze de Sovjetvlag in de DVK tijdens een beleefdheidsbezoek. In het begin van de jaren negentig was er een grote revisie van Minsk gepland, maar de eenheid werd uiteindelijk in 1993 buiten dienst gesteld. Het ontwapende schip werd gekocht door een van de Chinese bedrijven, naar de VRC gesleept en omgebouwd tot museumschip en entertainmentcentrum, een rol die het sinds 2000 vervult.